อุทยานแห่งชาติไทรทอง อีกหนึ่งความงดงามแห่งฤดูฝนของจังหวัดชัยภูมิ

      อุทยานแห่งชาติสองแห่ง ที่อยู่ไม่ห่างไกลกันมากนัก ถ้าคุณถามว่าจำเป็นไหมที่ต้องไปทั้งสองแห่ง เราขอบอกถึงความแตกต่างระหว่างอุทยานแห่งชาติไทรทอง กับอุทยานแห่งชาติป่าหินงามให้คุณเป็นผู้ตัดสินด้วยตัวเอง ข้อแตกต่างระหว่างสองอุทยานแห่งชาติ ก็คืออุทยานแห่งชาติไทรทองจะมีความเป็นธรรมชาติที่มากกว่า การเข้าไปชมทุ่งดอกกระเจียวแต่ละแห่งจะต้องใช้การเดินเท้าที่ไกลพอสมควร(อย่างน้อยประมาณ 200 เมตร เฉลี่ยความห่างของสถานที่ท่องเที่ยวแต่ละแห่ง ห่างกันประมาณ 500 เมตร)

      เพราะฉะนั้นการมาท่องเที่ยวยังอุทยานแห่งชาติไทรทองนี้ จึงเหมาะกับผู้คนในวัยหนุ่มสาวหรือวัยกลางคนที่ยังมีไฟแห่งการต่อสู้อยู่ หากแต่อาจจะไม่เหมาะนักกับผู้ที่ล่วงเลยสู่วัยที่มีคนอื่นเรียกกันว่า ปู่ ย่า ตา ยาย (แต่หาก ลุง ป้า น้า อา คิดว่าไม่ไหวเราก็ไม่แนะนำให้ท่านฝืนสังขารมาเช่นกันนะครับ)สักเท่าไหร่ แต่รางวัลที่รอคอยผู้ซึ่งมีความพยายามมากพออยู่นั้นก็คือ ทุ่งดอกกระเจียวสีขาวขนาดใหญ่ ที่คุณจะหาชมไม่ได้จากอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม (ดอกกระเจียวสีขาวนั้นจะมีขนาดของดอกเล็กกว่า ดอกกระเจียวสีม่วงแดงพอควร “ขนาดใหญ่” ในข้อความข้างต้นจึงหมายความถึง “ขนาดของทุ่งดอกกระเจียวขาว”) นอกจากทุ่งกระเจียวขาวแล้วอุทยานแห่งชาติไทรทองก็ยังมีทุ่งกระเจียวสีม่วงแดงปกติให้ได้ชมกันอีกอย่างน้อย 3 – 4 แห่ง

      และยังมีจุดท่องเที่ยวโดดเด่นอีกก็คือ ผาหำหด จะเป็นยังไงก็ลองพิจารณาภาพ ประกอบแล้วลองไปพิสูจน์ด้วยตัวเองดู ท่านชายหลายๆท่านอาจจะได้ประสบการณ์ที่ประทับใจไม่รู้ลืมเลยก็เป็นได้  หินเทิน เป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่ก้อนหินขนาดใหญ่น้ำหนักประมาณ 20 ตัน กว้าง 10 เมตร สูง 5 เมตร ตั้งอยู่บนก้อนหินอีกก้อนหนึ่งที่มีจุดตั้งกว้างประมาณ 3 ฟุต ได้อย่างสมดุลและสวยงาม (แต่ขอบอกเลยว่าหินเทินนี้อยู่ห่างไกลจากที่จอดรถมากกกก ใช้เวลาเดินเท้าไปกลับไม่น่าจะน้อยกว่า 1.30 – 2 ชม.เลยทีเดียวนี่ยังไม่นับเวลาเดินไปเที่ยวสถานที่อื่นๆที่กล่าวมาแล้วอีกนะครับ)
      
      อุปสรรคอีกอย่างหนี่งในการเข้าชมสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆของอุทยานแห่งชาติไทรทองก็คือ น้ำตกไทรทอง สูงประมาณ 5 เมตร กว้างประมาณ 80 เมตร ซึ่งคุณจะต้องขับรถผ่านส่วนหนึ่งของน้ำตกเพื่อที่จะขึ้นไปชม
สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆดังข้างต้น หากรถของคุณเป็นรถพื้นต่ำละก็เราขอเตือนไว้เลยว่าอาจไม่สามารถขับผ่านบริเวณดังกล่าวได้ เพราะฉะนั้นกรุณาเตรียมตัวเตรียมใจและเตรียมอุปกรณ์ที่จำเป็นในการเดินทางให้ดีก่อนที่จะมาท่องเที่ยวยังอุทยานแห่งนี้
      
      ท้ายที่สุดการเดินทางมาท่องเที่ยวยังอุทยานแห่งนี้จะเป็นสิ่งที่คุ้มค่ากับคุณหรือไม่ คุณเท่านั้นที่เป็นผู้ที่ตอบได้แต่สำหรับทีมงานของเราที่ได้ไปมาแล้วนั้นขอบอกได้เลยว่างดงามคุ้มค่าแรงเหนื่อยครับ 

เกร็ดสำคัญ : หากต้องการเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวของอุทยานแห่งชาติไทรทองให้ครบถ้วนพอสมควรแล้วละก็คุณควรที่จะมาถึงตั้งแต่เช้าก่อน 9.00 น.เนื่องจากอาจต้องใช้เวลาทั้งวันในการเดินเที่ยว และควรจะเตรียมอาหารสำเร็จรูปและน้ำมาไว้เพื่อรับประทานด้วยเนื่องจากสถานที่ท่องเที่ยวแต่ละแห่งจะต้องเดินเท้าเข้าไปเท่านั้นและไม่มีร้านขายอาหารใดๆอยู่เลยระหว่างสถานที่ท่องเที่ยวแต่ละแห่งนอกจากบริเวณลานจอดรถเท่านั้น คำแนะนำสุดท้ายกรุณาอย่าทิ้งเศษขยะเรี่ยราดในบริเวณอุทยานซึ่งเป็นสถานที่ส่วนรวมนะครับ

การเดินทาง จากกรุงเทพฯ ใช้เส้นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1 ผ่านรังสิต ไปจนถึงจ.สระบุรี ผ่านลำนารายณ์ โดยใช้ทางหลวงหมายเลข 205 เข้าสู่ อ.เทพสถิต จ.ชัยภูมิ ผ่านทางเข้าอุทยานแห่งชาติป่าหินงามไปทางบ้านนายางกลัก ถนนหมายเลข 2354 ผ่านกิ่ง อ.ซับใหญ่ ไปจนถึง อ.หนองบัวระเหว เข้าสู่ทางหลวงหมายเลข 225 ขับต่อไปประมาณกม.ที่ 122 จะพบทางแยกเลี้ยวขวาไปที่ทำการอุทยานแห่งชาติไทรทอง เดินทางสะดวกถนนลาดยางตลอดสาย หรือ เดินทางจากตัวเมืองชัยภูมิใช้ทางหลวงหมายเลข 225 (ชัยภูมิ-นครสวรรค์) ประมาณ 65 กิโลเมตร มีป้ายบอกทางแยกขวาไปที่ทำการอุทยานฯอีก 7 กิโลเมตร

ทุ่งดอกกระเจียวขาว ทุ่งบัวสวรรค์บานทั่วท้องทุ่งของอุทยานแห่งชาติไทรทอง

ชมกันให้เต็มอิ่มกับหลากหลาย หมู่มวลดอกไม้บนพื้นที่อุทยานแห่งชาติไทรทอง

ผาหำหดที่ใครไปยืนจะรู้สึกเย็นวาบ ทิวทัศน์รอบทุ่งไทรทอง และน้ำตกไทรทองในอุทยานแห่งชาติ

บรรยากาศเย็นสบาย กับทัศนียภาพสวย ๆ บนอุทยานแห่งชาติไทรทอง

ก่อนกลับที่พัก แวะชมทัศนียภาพด้านหน้าที่ทำการอุทยานแห่งชาติไทรทองยามเย็น