วัดนิเวศธรรมประวัติ ตั้งอยู่บนเกาะกลางแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งตรงข้ามกับพระราชวังบางปะอิน หลังจากเที่ยวชมพระราชวังบางปะอิน นักท่องเที่ยวสามารถนั่งกระเช้าข้ามแม่น้ำไปเยี่ยมชมวัดนี้ได้ (เป็นจุดเด่นของวัดทีเดียว) พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้สร้างวัดนี้เมื่อ พ.ศ.2419 เพื่อใช้เป็นที่ทรงบำเพ็ญพระราชกุศลต่างๆ ขณะเสด็จประทับที่พระราชวังบางปะอิน

      วัดนิเวศธรรมประวัตินี้มีลักษณะพิเศษ คือ มีการตกแต่งเป็นแบบตะวันตก พระอุโบสถคล้ายกับโบสถ์ฝรั่งในศาสนาคริสต์ มีหลังคายอดแหลมและช่องหน้าต่างเจาะโค้งแบบโกธิค ผนังอุโบสถเหนือหน้าต่างด้านหน้าพระประธานประดับกระจกสีเป็นพระบรมฉายาลักษณ์ของรัชกาลที่ 5 ฐานชุกชีที่ประดิษฐานพระประธาน “พระพุทธนฤมลธรรโมภาส” ทำเหมือนที่ตั้งไม้กางเขนในโบสถ์คริสต์ศาสนา

      ด้านขวามือของพระอุโบสถนั้นมีหอประดิษฐานพระคันธารราฐซึ่งเป็นพระพุทธรูปยืนปางขอฝน ตรงข้ามกับหอพระคันธารราฐเป็นหอประดิษฐานพระพุทธรูปศิลาเก่าแก่ปางนาคปรกอันเป็นพระพุทธรูปสมัยลพบุรีฝีมือช่างขอมอายุเก่านับพันปี พระนาคปรกนี้อยู่ติดกับต้นพระศรีมหาโพธิ์ใหญ่ที่แผ่กิ่งไปทั่วบริเวณหน้าพระอุโบสถ

      ถัดไปไม่ไกลนักมีสวนหิน“ดิศกุลอนุสรณ์”ซึ่งรวบรวมหินชนิดต่างๆ เช่น หินปูน หินทราย หินกรวด หินชนวน และยังเป็นสถานที่บรรจุอัฐิของสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ และอัฐิของเจ้าจอมมารดาชุ่ม พระสนมเอกในรัชกาลที่ 4 ซึ่งเป็นพระมารดาของสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ และมีอัฐิของเจ้านายราชสกุลดิศกุลอีกหลายองค์ (ข้อมูลจากการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย)

ข้อแนะนำ
-สามารถบริจาคบำรุงค่าไฟของกระเช้าได้ที่ทางลง
-นอกจากความสวยงามของโบสถ์ และพระประธานภายในโบสถ์แล้ว การนั่งกระเช้ายังสามารถชมวิวทิวทัศน์โดยรอบได้อีกด้วย
-บริเวณทางขึ้นกระเช้าไฟฟ้า มีร้านจำหน่ายของที่ระลึก อาหาร และเครื่องดื่มให้เลือกจำนวนมาก

การเดินทาง วัดนิเวศธรรมประวัติ ตั้งอยู่ที่ตำบลบ้านเลน อ.บางปะอิน จ.พระนครศรีอยุธยา จากกรุงเทพฯ ไปตามทางหลวงหมายเลข 1 (พหลโยธิน) ตรงไปมุ่งหน้าสู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ประมาณ 22 กม. ( หลักกิโลเมตรที่ 53 ) จากนั้นแยกซ้ายเข้า อ.บางปะอิน ( ถนนหมายเลข 308 ) แล้วตรงไปประมาณ 7 กม. ทางขึ้นกระเช้าไปวัดอยู่ด้านข้างพระราชวังบางปะอิน

กระเช้าพาหนะพานักท่องเที่ยวข้ามแม่น้ำสู่วัดนิเวศธรรมประวัติ และดอกของต้นสาละ

พระอุโบสถด้านนอก ด้านในที่สวยงาม แบบสถาปัตยกรรมกอทิก ด้านขวาเป็นนาฬิกาแดดรุ่นแรก ๆ