บางแสน อ. เมือง จ.ชลบุรี

     “บางแสน” เป็นชื่อของชายหาดแห่งหนึ่งในเขตพื้นที่ ต.แสนสุข อ.เมือง จ.ชลบุรี ซึ่งหลายคนรู้จักกันดี ด้วยสาเหตุที่ชายหาดบางแสนตั้งอยู่ใกล้กับกรุงเทพมหานคร จึงทำให้มีผู้คนจากเมืองฟ้าอมร (อมร : น. ผู้ไม่ตาย , เทวดา ว. ไม่ตาย , ไม่เสื่อมสูญ , ยั่งยืน) แวะเวียนมาท่องเที่ยวยังชายหาดแห่งนี้เป็นจำนวนมาก จนยุคสมัยหนึ่งชายหาดบางแสนกลับมีสภาพที่เต็มไปด้วยเศษขยะ น้ำทะเลมีคราบสีดำลอยเป็นแนวยาว นักท่องเที่ยวผู้มาเยือนแทบจะเบือนหน้าหนีทันทีที่เดินทางมาถึง แต่แล้วทาง “เทศบาลตำบลแสนสุข” ก็ได้เข้ามาจัดระเบียบร้านค้า ปรับปรุงภูมิทัศน์ ดูแลรักษาความสะอาด ตลอดจนรณรงค์ให้ประชาชนในท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวตระหนักถึงความสำคัญของการช่วยกันเก็บทิ้งขยะต่างๆ ให้ถูกที่..........จนในที่สุดชายหาดบางแสนซึ่งเคยเสื่อมโทรมก็กลับมางดงามดังเช่นที่เห็นอยู่ในปัจจุบันนี้อีกครั้ง

.........................หาดบางแสน อ.เมือง จ.ชลบุรี.........................

     จากชายหาดรกร้างสู่แหล่งท่องเที่ยวชื่อดังของประเทศไทย

     เดิมที “หาดบางแสน” เป็นชายหาดที่รกร้างว่างเปล่าใน “ตำบลแสนสุข” จนกระทั่งปี พ.ศ. 2486 จอมพล ป. พิบูลสงคราม (แปลก พิบูลสงคราม) นายกรัฐมนตรีในสมัยนั้นได้ริเริ่มให้มีการสร้างสถานตากอากาศขึ้นบริเวณชายหาดแห่งนี้โดยมีบริษัทแสนสำราญเป็นผู้ดำเนินงาน มีการสร้างบังกะโล โรงแรม และตั้งชื่อสถานตากอากาศตามชื่อบริษัทว่า “สถานตากอากาศแสนสำราญ” ทำให้หาดทรายอันสวยงามของตำบลแสนสุขเริ่มเป็นที่รู้จักกันในหมู่นักท่องเที่ยวมากขึ้น

แหล่งท่องเที่ยวทางทะเลยอดนิยมใกล้กรุงเทพมหานคร

เตียงผ้าใบ ร่มกันแดด และ ทิวมะพร้าวที่เรียงต่อกันยาวนับกิโลเมตรที่ "หาดบางแสน"

     อย่างไรก็ตาม.....การดำเนินงานบริหารสถานตากอากาศแสนสำราญของบริษัทแสนสุขประสบกับภาวะขาดทุนอยู่หลายปี จนต้องโอนกิจการมาให้สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลดำเนินงานต่อในปี พ.ศ. 2503 และได้เปลี่ยนชื่อสถานตากอากาศแสนสำราญเป็น “สถานตากอากาศบางแสน” หลังจากนั้นชายหาดบางแสนก็มีชื่อเสียงโด่งดังเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของประเทศไทยไปในที่สุด

"หาดวอนนภา" ยามน้ำลง กับ หมู่เรือประมงพื้นบ้าน

     “บางแสนเหนือ” ศูนย์รวมความคึกคัก – “บางแสนใต้” จุดแวะพักของคนรักความสงบ

     หากใช้ “วงเวียนบางแสน” เป็นจุดศูนย์กลาง เราจะสามารถแบ่งแยกพื้นที่หาดบางแสนออกได้เป็น 2 ส่วนใหญ่ๆ คือ แนวชายหาดทางด้านทิศเหนือของวงเวียนบางแสนที่ยาวไปจนจรดกับ “แหลมแท่น” เรียกว่า “หาดบางแสนเหนือ” ส่วนแนวชายหาดทางด้านทิศใต้ของวงเวียนบางแสนซึ่งยาวไปจนจรดกับสะพานท่าเทียบเรือติดกับ “หาดวอนนภา” เรียกว่า “หาดบางแสนใต้” [การแบ่งแยกพื้นที่ของหาดบางแสนออกเป็น 2 ส่วนนี้ ไม่ใช่เป็นการแบ่งแยกตามใจชอบของทีมงานท่องเที่ยวดอทคอม (www.thongteaw.com) หากแต่พวกเราได้สังเกตเห็นป้ายทิศทางริมชายหาดใกล้ๆ กับวงเวียนบางแสนที่ชี้บอกทางไปยัง “หาดบางแสนใต้” กับ “หาดบางแสนเหนือ” ครับ]

มุมมองกว้างไกลสุดสายตาของสะพานท่าเทียบเรือระหว่าง "หาดวอนนภา - หาดบางแสนใต้"

ครอบครัว 5 คน.....จากบนสะพาน.....เรือพื้นบ้านสีสด.....น้ำลดที่ชายหาด

     “หาดบางแสนเหนือ” เป็นพื้นที่ซึ่งเหมาะกับนักท่องเที่ยวที่รักความสะดวกสบาย ชอบบรรยากาศที่คึกคักสนุกสนาน มีกิจกรรมทางน้ำให้เลือกเล่นได้หลายอย่าง อีกทั้งสามารถหาอาหารรับประทานอาหารได้ง่ายเพราะมีร้านค้าแผงลอยอยู่เป็นจำนวนมาก หากลงเล่นน้ำทะเลก็สามารถหาใช้บริการห้องอาบน้ำจืด – สุขาได้ไม่ยาก แต่สำหรับผู้ที่อยากนั่งปล่อยอารมณ์สบายๆ ในบรรยากาศสงบๆ ริมทะเลแนะนำให้เดินไปหามุมเงียบๆ ทางด้าน “หาดบางแสนใต้” จะดีกว่าเนื่องจากบริเวณนี้มีจำนวนนักท่องเที่ยวมาเยือนน้อย ไม่ค่อยพลุกพล่าน ใครที่มีรถยนต์ส่วนบุคคลก็สามารถขับรถตามถนนเลียบชายหาดบางแสนใต้ไปจนถึงสะพานท่าเทียบเรือใกล้ๆ กับ “หาดวอนนภา” ได้เลย (ทางแยกจาก “วงเวียนบางแสน” ไปยังถนนเลียบชายหาด “บางแสนใต้” เป็นแค่ทางแยกเล็กๆ ซึ่งต้องขับรถผ่านลานจอดบริเวณใกล้ๆ กับวงเวียนบางแสนเข้าไป หากไม่สังเกตให้ดีก็อาจมองไม่เห็น นอกจากนี้ในช่วงวันหยุดต่อเนื่องที่มีการจราจรคับคั่งทางตำรวจอาจนำแผงเหล็กมากั้นบริเวณทางแยกดังกล่าว นักท่องเที่ยวซึ่งต้องการขับรถไปยังถนนเลียบชายหาดบางแสนใต้จะต้องเลี่ยงไปใช้เส้นทางคู่ขนานเส้นอื่นที่มุ่งตรงไปยัง “หาดวอนนภา” แล้วจึงเลี้ยววกกลับเข้ามาสู่ถนนเลียบชายหาดบางแสนใต้อีกครั้งครับ) ในช่วงเวลาเย็นของทุกๆ วันจะมีชาวบ้านท้องถิ่นแวะมาออกกำลังกายไปพร้อมๆ กับชมพระอาทิตย์ตก ณ ลานกีฬาริมทะเลใกล้ๆ กับสะพานท่าเทียบเรือแห่งนี้.....นักท่องเที่ยวต่างถิ่นซึ่งต้องการจะออกกำลังกายภายใต้บรรยากาศสุดแสนโรแมนติกท่ามกลางแสงสนธยาก็สามารถแวะมายังลานกีฬาริมทะเลของ “หาดบางแสนใต้” ได้เช่นกัน

.........................ดารดาษ หมู่นาวา.........................

...............บางครั้ง บางครา บางแสน ก็มีช่วงเวลาที่สุขสงบ............... (ภาพหมู่เตียงผ้าใบริมชายหาดบางแสนในยามเย็นของวันธรรมดา ๆ วันหนึ่ง)

     “บางแสน” ดินแดนแสนสุข

     ถึงแม้ว่าสภาพภูมิประเทศโดยทั่วไปของ “หาดบางแสน” จะไม่สวยงามเท่ากับชายหาดบนเกาะแก่งหลายๆ แห่ง หรือชายหาดในแถบจังหวัดภาคใต้ แต่นักท่องเที่ยวจำนวนมากก็ยังคงเดินทางมายังชายหาดแห่งนี้ ทุกๆ ช่วงวันเสาร์ – อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์.....เก้าอี้ผ้าใบริมชายหาดนับร้อยนับพันซึ่งถูกกางขนานไปกับแนวหาดทรายสีน้ำตาลอ่อนอมเทาจะมีนักท่องเที่ยวหลากวัยหลายช่วงอายุเข้ามาจับจองจนแทบจะหาพื้นที่ว่างไม่ได้ ลูกเล็กเด็กแดงวิ่งลงเล่นน้ำส่งเสียงร้องเจี๊ยวจ๊าวราวกับนกกระจอกแตกรัง ทั้งเรือยาง เรือกล้วย และเรือสกู๊ตเตอร์ (Scooter) มีผู้คนเข้ามาเลือกใช้บริการอยู่เป็นระยะๆ พ่อค้าแม่ค้าแผงลอยหลายคนมีรอยอมยิ้มจางๆ แต้มอยู่บนใบหน้าด้วยเหตุว่าเงินจำนวนไม่น้อยกำลังถูกจับจ่ายใช้สอยผ่านมือพวกเขา เรื่องราวแห่งความสุขเล็กๆ เหล่านี้เองที่เป็นเหตุผลส่วนหนึ่งซึ่งทำให้บางแสนได้รับการขนานนามว่า “บางแสนดินแดนแสนสุข”

.........................บางแสน : ดินแดนแสนสุข.........................

.........................แสงทองที่ถนนเลียบชายหาด "บางแสนใต้".........................

     เมื่อวันหยุดผ่านพ้นไป.....จำนวนนักท่องเที่ยวซึ่งเดินทางมาเยือนหาดบางแสนจะลดลงอย่างเห็นได้ชัด จากชายหาดที่เคยคึกคักคลาคล่ำไปด้วยผู้คนในช่วงวันหยุด กลับหลงเหลือเพียงแค่นักท่องเที่ยวในท้องถิ่นจำนวนไม่กี่คนที่มักจะแวะเวียนพาครอบครัวคนรักมาพักผ่อนในช่วงเวลาเย็นหลังเลิกงานเท่านั้น

.........................ลานกีฬาริมทะเลในยามย่ำสนธยา.........................

สะพานท่าเทียบเรือปลาย "หาดบางแสนใต้ - หาดวอนนภา" และ ต้นมะพร้าวที่กำลังโบกใบอำลาวันเก่า

เรือบนฝั่ง....................เรือในน้ำ กับ โมงยามที่แปรเปลี่ยน

     หมายเหตุ : ทีมงานท่องเที่ยวดอทคอมเก็บข้อมูล “บางแสน” เมื่อเดือน พ.ค. 2554 ข้อมูลบางอย่างอาจมีการเปลี่ยนแปลงไปได้ในปัจจุบัน